ԳԱՅԼՆ ՈՒ ԳԱՌԸ
ՄԱՆԿԱԿԱՆ ՉԱՓԱԾՈ ՀԵՔԻԱԹ
ՀԵՂԻՆԱԿ՝ ՄԱՐԻՆԵ ԴԱՎԹՅԱՆ
ԿԱՐԴՈՒՄ Է՝ ՄԱՐԻՆԵ ԴԱՎԹՅԱՆԸ
ՏԵՍԱԵՐԻԶԸ՝ ՄԱՐԻՆԵ ԴԱՎԹՅԱՆԻ
Փոքրիկ գայլը անտառում,
Խաղով ընկավ՝ մոլորվեց,
Եվ իր հայրիկ, մայրիկին
Տեսատաշտից կորցրեց։
Լալիս էր նա ու կանչում,
Որ գան իրեն օգնության,
Բայց քեռի արջն ու վագրը
Չհանեցին ոչ մի ձայն։
Մեկ էլ մի գառ զանգը վզին,
Մոտիկ եկավ փոքրիկ գայլին։
֊Մի’ լա, գայլո’ւկ,֊ գառը ասաց,֊
Կօգնեմ` գտնես քո մայրիկին։
-Ինձ ասել էին` զգույշ մնամ,
Եվ հեռու տեղ ես չգնամ,֊
Ասաց գայլուկն այդ մոլորված
Ու գլուխը իջեցրեց ցած։
֊Գթասիրտ է մայրս անչափ,
Քեզ կուղեկցենք գետի այն ափ։
Հետո, անշուշտ, ճամփան գիտես
Ու մայրիկիդ շուտ կգտնես։
Բայց մի ասա` օգնել ենք քեզ.
Հայրդ, մայրդ չեն սիրում մեզ,֊
Ասաց գառնուկն այդ աննման
Եվ իր մոր հետ օգնեց նրան։
Երբ գայլուկը հասավ բնին,
Ոչինչ չասաց ծնողներին,
Բայց ողջ կյանքում թույլ չտվեց,
Որ նեղացնեն իր գառնուկին։
source