Meaning Lost — ԵՐԲ ԻՄԱՍՏԱԶՈՒՐԿ Է ԼԻՆՈՒՄ — Когда теряются смыслы
Lyrics: Arthur Meschian — Արթուր Մեսչյան — Артур Месчян
Music: Arthur Meschian — Արթուր Մեսչյան — Артур Месчян
Երբ օրերն անցած ճանճի պես մեխվում են
քո օրացույցի դեղին էջերին,
ամիս առ ամիս անիմաստ թափվում են
տերևների պես քո կյանքի ծառից:Երբ ժամացույցի լարված զսպանակը
կացինն է ճոճում քո պարանոցին,
անցյալը դանդաղ իմաստազրկվում է,
ներկան էլ թմրած` քո ոտքի տակին:
Կյանքը անիմաստ իմաստազրկվում է,
երբ վերածվում է անվերջ պայքարի,
պայքարն էլ, ավաղ, իմաստազրկվում է,
երբ վերածվում է կյանքի իմաստի:
Իմաստը կորցրած դատարկ պատվանդանը
սպասում է հաջորդ կուռքի քանդակին,
երբ տապալվում է կանգնած արձանը,
ժամանակը միշտ վիժում է նորին:
Փողոց ու այգի իմաստազրկվում են
իմաստազրկված քաղաքի մեջքին,
տները նույնպես իմաստազրկվում են,
Երբ վերածվում են ապաստարանի:
Խոսքը շատ վաղուց իմաստազրկվել է,
ծամվել երախում բյուր ժողովների,
իմաստը նույնիսկ իմաստազրկվել է՝
այն վազքի նման, որ ավարտ չունի:
Ձեռքերը պարապ իմաստազրկվում են,
ամեն օր դարձավ տխուր կիրակի,
գլխուղեղիդ մեջ օրեցօր մեխում են
պատճառները բյուր առանց պատճառի:
Անիմաստության խորտակվող իմ նավը
նորից փրկության ափին է զարնվում,
երբ վերարկույով քնած զավակներս
մեկ-մեկ արթնանում ու ինձ են նայում:
Նրանց աչքերի առկայծող լույսերը
ոգուս սառույցի կեղևն են փշրում,
անկարողության պոկում կապանքները,
և կյանքս նորից իմաստավորում:
source
25 Comments
Творчество Мсчяна это философия жизни снимаю шляпу перед маэстро !
Ճիշտ է
Շատ ճիշտ է
Մատենադարանի շենքի ամեն մի քարից քո երգերն են հնչում, երբեք չեմ դադարի քեզ լսել։
Երբ օրերն անցած ճանճի պես մեխվում են
Քո օրացույցի դեղին էջերին,
Ամիս առ ամիս անիմաստ թափվում են
Տերևների պես, քո կյանքի ծառից
Երբ ժամացույցի լարված զսպանակը
Կացինն է ճոճում քո պարանոցին`
Անցյալը դատարկ իմաստազրկվում է,
Ներկան էլ թմրած` քո ոտքի տակին
Կյանքը անիմաստ իմաստազրկվում է
Երբ վերածվում է անվերջ պայքարի
Պայքարն էլ ավաղ իմաստազրկվում է
Երբ վերածվում է կյանքի իմաստի
Իմաստը կորցրած դատարկ պատվանդանը
Սպասում է հաջորդ կուռքի քանդակին,
Երբ տապալվում է կանգնած արձանը,
Ժամանակը միշտ վիժում է նորին
Փողոց ու այգի իմաստազրկվում են
Իմաստազրկված քաղաքի մեջքին,
Տները նույնպես իմաստազրկվում են,
Երբ վերածվում են ապաստարանի
Խոսքը շատ վաղուց իմաստազրկվել է,
Ծնվել երախում բյուր ժողովների
Իմաստը նույնիսկ իմաստազրկվել է
Այն վազքի նման, որ ավարտ չունի
Ձեռքերը, պարապ, իմաստազրկվում են,
Ամեն օր դարձավ տխուր կիրակի
Գլխուղեղիդ մեջ օրեցօր մեխում են
Պատճառները բյուր առանց պատճառի
Անիմաստության խորտակվող քո նավը
Նորից փրկության ափին է զարնվում
Երբ վերարկույով քնած զավակներտ
Մեկ-մեկ արթնանում ու քեզ են նայում
Նրանց աչքերի առկայծող լուսերը
Ոգուդ սառույցի կեղևն է փշրում
Անկարողության պոկում կապանքները
ԵՎ կյանքը նորից իմաստավորում
💆🏻♂️
Արթուրը Մեծն է։❤
Վերջի քառատողը գլուխգործոց է…
Գերազանց կատարում էր…
Не песня а притча !
Горжусь тем, что живу с ним в одном веке! Горжусь что знакома с его творчеством, благодаря покойному отцу!
Մեսչյանի տաղանդը տարբեր կերպ կարելի է մեկնաբանել' տաղանդավոր ճարտարապետ,տաղանդավոր բանաստեղծ, բայց ես միշտ հնացել եմ նրա հայերենով առանց պաթոսի մաքրամաքուր,հարուստ երրկրաչափության պես ճշգրիտ գծված անկյուններով։Կարծես շենքի հատակագիծ լինի😊❤
Ամեն երգ կարծես այս խառնակ օրերի մասին լինի, արդի է ինչպես երբևէ։😢
Daa aaa 😢
Երբ վերարկույով քնած զավկներտ…..
…. ……. …… …. .и.
…. ………. . …….. ……. …… ….,. .
Երբ օրերն անցած ճանճի պես մեխվում են
Քո օրացույցի դեղին էջերին,
Ամիս առ ամիս անիմաստ թափվում են
Տերևների պես, քո կյանքի ծառից:
Երբ ժամացույցի լարված զսպանակը
Կացինն է ճոճում քո պարանոցին,
Անցյալը դանդաղ իմաստազրկվում է,
Ներկան էլ թմրած` քո ոտքի տակին:
Կյանքը անիմաստ իմաստազրկվում է,
Երբ վերածվում է անվերջ պայքարի,
Պայքարն էլ, ավաղ, իմաստազրկվում է,
Երբ վերածվում է կյանքի իմաստի:
Իմաստը կորցրած դատարկ պատվանդանը
Սպասում է հաջորդ կուռքի քանդակին,
Երբ տապալվում է կանգնած արձանը,
Ժամանակը միշտ վիժում է նորից:
Փողոց ու այգի իմաստազրկվում են
Իմաստազրկված քաղաքի մեջքին,
Տները նույնպես իմաստազրկվում են,
Երբ վերածվում են ապաստարանի:
Խոսքը շատ վաղուց իմաստազրկվել է,
Ծնվել երախում բյուր ժողովների,
Իմաստը նույնիսկ իմաստազրկվել է՝
Այն վազքի նման, որ ավարտ չունի:
Ձեռքերը, պարապ, իմաստազրկվում են,
Ամեն օր դարձավ տխուր կիրակի,
Գլխուղեղիդ մեջ օրեցօր մեխում են
Պատճառները բյուր առանց պատճառի:
Անիմաստության խորտակվող իմ նավը
Նորից փրկության ափին է զարնվում,
Երբ վերարկույով քնած զավակներս
Մեկ-մեկ արթնանում ու ինձ են նայում:
Նրանց աչքերի առկայծող լույսերը
Ոգուս սառույցի կեղևն են փշրում,
Անկարողության պոկում կապանքները,
Եվ կյանքս նորից իմաստավորում:
Շատ լավ երգիչ շատ ճիշտ խոսքեր
Ուրիշ մոլորակից եկած մարդ, մեծ, մեծ շատ մեծ վարպետ
Всю жизнь слушал песни – Высоцкого и Цоя, чьи песни время от времени выворачивали душу на изнанку, или мурашки по коже…
Откуда взялся в моей жизни Артур Месчян в 2020 году!?!…
Его песни не выворачивают душу, и мурашек нет, Его песни будто режут меня острыми гряблями- одновременно на несколько частей…
Артур Степанович Месчян — вы Гениальный Человек!!!
Низкий Вам Поклон!!!👍👍👍💘💘💘
Մեսչյանը երգիչ,երգահան,փիլիսոփա չէ,նա մարգարէ է…
Anhnare patkeracnell zer mtahorizon@ vortexiceq gtnumm nmann barerr nman mtqerr uxaki bravo
Обожаю😘💖✌✌✌
Браво, маэстро!