ԵՐԵՎԱՆ, 3 ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: «Ամեն օր մտածում էի՝ կկարողանա՞մ ներկա լինել մեր ֆիլմի պրեմիերային։ Զորակոչումից մեկ օր առաջ նույնիսկ նկարահանման եմ եղել». Գրիգ Խանգելդյանի մասնակցությամբ «Դեպի ճամբար. հատուկ ջոկատ» գեղարվեստական ֆիլմի պրեմիերան այսօր է՝ հոկտեմբերի 3-ին։
Նկարահանող անձնակազմի մտահոգությունն էր, որ ավարտեն նկարահանումները մինչև Գրիգի զորակոչը։ Չնայած սա պատճառ էր, որ բացառեն նրա ներգրավվածությունը ֆիլմում, պրոդյուսեր Գրիգոր Դանիելյանը հստակ որոշում ուներ՝ իր սանը պետք է նկարահանվեր։
«Երբ ընկեր Դանիելյանն ասաց, որ պետք է հնարավորինս կարճ կտրեն բոլորիս մազերը, մտածեցի՝ ինչպես եմ մեկ ամիս այդպես ապրելու, բայց պարզվեց՝ գնում եմ բանակ, պիտի ևս երկու տարի այսպես մնամ»։ Եթե մյուս դերասանների համար մազերը կտրելը տխրելու պատճառ էր, Գրիգը ուրախ էր, որ իր ընկերներն էլ իր հետ կանեն դա։
Լուսանկարը՝ անձնական արխիվից
Մինչ բանակ գնալը Գրիգը ընդունվել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ։ Թեև գրեթե անհնար է խաղալը պետական թատրոնում մինչև ինստիտուտ ընդունվելը, նա կարողացել էր դառնալ Աշտարակի պետական թատրոնի դերասան. «Գոռ Մարգարյանը ինձ վստահեց առանց կրթության։ Դա մեծ մոտիվացիա էր ինձ համար։ Ասել է՝ երբ հետ գամ, կշարունակեմ թատրոնում իմ աշխատանքը»։
Բոլորը փորձել են օգնել, որ Գրիգը մինչև զորակոչը կիսատ չթողնի ոչ մի նպատակի իրագործում։ Թատրոնում առաջին ներկայացման՝ «Կաթիլի» ռեժիսոր Մարիկա Դովլաթբեկյանն էլ, իմանալով, որ նա միայն մեկ անգամ է հասցնելու խաղալ, չի փոխել դերակատարին։ Բոլոր փորձերն անցկացրել է Գրիգի հետ՝ ասելով, որ դա նրա ներկայացումն է, նա պիտի խաղա առաջնախաղին։
Լուսանկարը՝ անձնական արխիվից
Գրիգը նաև տիկնիկներ է պատրաստում և տիկնիկավար է «Բեբուկ» շարժական թատրոնում։ «Թեյարանից գնել եմ տետր, մատիտ, քանոն, կարկին։ Կարկինը, ճիշտ է, շատ վատն է, բայց ինձ չի խանգարում, որ գծեմ իմ ապագա թատրոնը, որը պետք է տեղավորվի մի ճամպրուկում». քանի որ Հայաստանի ամեն քաղաքում չէ, որ տիկնիկային թատրոն կա, տիկնիկագործ-դերասանը ուզում է ճամպրուկում տեղավորվող բեմ ունենալ, որ տեղափոխի, ուր ուզի, անգամ՝ սարեր։
«Մի քանի հեքիաթների բեմանկարչությամբ եմ զբաղվում, որ պիտի ապագայում բեմադրենք։ Բայց թեյարանի մատիտները միայն չորս գույնի են. դրանցով դժվար է»։ Ընկերոջը՝ Միշային, խնդրել է մատիտներ բերել, բայց նա էլ միայն սև է տարել։
Քաղաքում այս գործերի համար ժամանակ չէր մնում, իսկ այստեղ դրանք հասցրել է կարճ ժամանակում. «Ես մտածում եմ, որ բանակը ոչ թե խլում, այլ տալիս է երկու տարի, երբ դու հնարավորություն ունես անել այն, ինչը չես հասցնում սովորական առօրյայում»։
Լուսանկարը՝ «Հայ զինվոր» պաշտոնաթերթի 2024 թվականի թիվ 25 համարից
Բանակում իր կարևոր հաջողությունն է շուտով երկրորդ անգամ «Հայ զինվոր» պաշտոնաթերթում հայտնվելը։ Այն բոլոր զինվորականներն են ընթերցում։ Մյուս զորամասերից ընկերները զանգում են, ասում, որ տեսել են թերթում. «Երևի դրսից չեն պատկերացնի։ Բնությունը, սպաները՝ հետևողական, և մեր «կախարդական» համազգեստը, որ բոլորիս համապատասխան է. սա էլ մեր կինոն է»։
Սպաներն ու ծառայակիցները ճանաչել և ջերմ են ընդունել Գրիգին։ Բոլորին հետաքրքրում է՝ ինչպես են անցել նկարահանումները։ Իսկ դրանք ֆիլմի դեպքում բավականին բարդ են, հատկապես՝ անտառներում նկարահանված տեսարանները։
Դժվարությունները օգնել են հաղթահարել ուսուցիչները՝ Գրիգոր Դանիելյանն ու Հռիփսիմե Ելինյանը, և փորձառու խաղընկերները՝ Գարիկ Սեփխանյանը, Վաչե Երիցյանը, Մարիամ Ալեքսանյանը, Ռաֆայել Երանոսյանը։
Նկարահանման գնալուց առաջ Ռաֆայել Երանոսյանը միշտ հարցնում էր՝ ինչ են ուզում, բերում բոլորի ուզածները։ Իր բերած կոնֆետների թղթերը Գրիգը պահում է մինչ այժմ։
Լուսանկարը՝ անձնական արխիվից
«Դեպի ճամբար. հատուկ ջոկատ» ֆիլմում հանդես են գալու «Դեպի ճամբար» հեռուստասերիալից հայտնի կերպարները, սակայն ամբողջությամբ նոր պատմությամբ։ Ճամբարը և ճամբարականները հայտնվելու են մի քանի կոնֆլիկտների խաչմերուկում։
«Մեր ողջ թիմին էի շատ կարոտել։ Շատ ուրախ եմ, որ հաջողվեց, եկա ու տեսա բոլորին». ընկերների հետ զրույցը կիսատ թողնելով՝ ամփոփում է Գրիգը։
Հայկուհի Ղուլյան
Նարինե Ղալամյան
